Winiarnia - zamek na kraterze - dom Manrique

Dziś minął ostatni dzień intensywnego zwiedzania wyspy. W 3 dni na prawdę da się zobaczyc tutaj wszystkie główne atrakcje...

Dzień zaczęliśmy od winiarni Bodegas el Grifo,  zakończone degustacją miejscowego wina... Winorośla mają tutaj wyjątkowo utrudnioną egzystencję. Z jednej strony nie ma jako takiej gleby, tylko sam żużel wulkaniczny. Z drugiej strony silny wiatr i brak wód gruntowych. Woda niezbędna do życia roślin skrapla się nocą w owym żużlu, natomiast od wiatru chroni rośliny umieszczanie ich w dołach otoczonych murkami. Nasz towarzysz słusznie zauważył, że jest to bardzo mało wydajne i równie dobrze mogłaby w Polscje otworzych hodowlę bananów, a zyski czerpać z turystyki.

Następnie kawka i koktajl owocowy w muzeum dawnego życia codziennego wspiarzy. W tym samym miejscu Makłowicz prezentował lokalne specjały w swoim programie.

Zamek na wulkanie, a właściwie na brzegu krateru, bardzo malowniczy, widoki piękne, ale wiatr niemiłosierny. Sam krater w sobie nie robi specjalnego wrażenia - nie ma w środku widoku na wnętrze ziemi.

 

Na deser zostawiliśmy dom i pracownię lokalnego artysty, Cezara Manrique, który w dużej mierze miał wpływ na architekturę całej wyspy. To dzięki niemu nie ma tu wieżowców ani dużych hoteli. Sam dom bardzo pomysłowy. Z jednej strony wnętrza same w sobie wyglądają jak dzieła sztuki, ale za to nie odbiera im to zupełnie praktyczności. Budynek powstał na kilku jaskiniach, które tworzą parter. Na piętrze z okien rozciąga się widok na krajobraz stworzy przez wybuch wulkanu, a okna wkomponowane w ściany między obrazami prezentują dzieła sztuki stworzone przez naturę. Na pamiątkę oczywiście zakładka do książki :) 

Teraz przechodzimy do trybu odpoczynku przez leniuchowanie.