Kulinarne c.d.

Niby byliśmy na południu Indii, w Kerali, ale w kwestii kulinarnej przebywaliśmy w Tybecie. Jedliśmy tam w  małej knajpce prowadzonej przez uchodźców tybetańskich, w której przygotowywali na prawdę pyszne dania. Wydaje mi się, że przez to, że kuchnia tybetańska stosuje składniki bliższe polskim żołądkom to dania te lepiej sprawdzają się w naszej codziennej diecie (w porównaniu do indyjskich kombinacji). 

Na śniadanie chlebek tybetański lub owsianka z bananami z herbatą imbirowo-miodowo-cytrynową.

Zdecydowanie najlepsze były momo w zupie, albo gotowane na parze (przypominają w smaku polskie pierogi z kapustą):

.

Bardzo dobre jest też chowmein:

i zupa thukpa:

czy też makaron po tybetańsku:

Dla zainteresowanych karta dań:

Oprócz tego, śniadania jedliśmy u nas w hotelu, przygotowane przez gospodynię. 

Do wyboru kontynentalne:

lub keralskie:

Pokusiliśmy się też na tradycyjne keralskie curry z krewetkami i mleczkiem kokosowym:

i curry rybne:

Włoska knajpa i włoskie dania w wersji indyjskiej:

Restauracjo-herbaciarnia na tyłach sklepu z antykami i meblami:

Kawiarnia z prawdziwą kawą, co nie jest tutaj wcale takie oczywiste:

A tak tubylcy świętowali Onam. Zapraszali nas do stołu, ale my jednak wybraliśmy przejażdżkę Enfield'em. 

Teraz w Nepalu - ojczyźnie momo - wreszcie sobie pojemy :)